Kto może być skierowany do pobytu w DPS?

Do domu pomocy społecznej (DPS) kierowane są osoby, które:

• wymagają całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności,
• nie mogą samodzielnie funkcjonować, z w/w przyczyn
• oraz te, którym nie można zapewnić pomocy w postaci usług opiekuńczych lub pomoc usługowa jest niewystarczająca.

Osoba kierowana jest do DPS po uzyskaniu jej zgody lub jej przedstawiciela ustawowego. Osoba ta powinna być skierowana do odpowiedniego typu domu pomocy społecznej, zgodnie z kwalifikacją lekarza.

DPS powinien być zlokalizowany jak najbliżej jej dotychczasowego miejsca zamieszkania.

W przypadku osób ubezwłasnowolnionych, opiekun prawny musi przedstawić zezwolenie sądu na umieszczenie ubezwłasnowolnionego w domu pomocy społecznej.

Dokumenty niezbędne do wydania decyzji o skierowaniu osoby do DPS oraz do wydania decyzji ustalającej odpłatność za pobyt w DPS kompletuje ośrodek pomocy społecznej gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do DPS.

Jakich formalności należy dopełnić?

Do domu pomocy społecznej kieruje się na podstawie:

• pisemnego wniosku osoby ubiegającej się o skierowanie do domu pomocy społecznej,
• rodzinnego wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o skierowanie lub pobytu w dniu jej kierowania, w celu ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osoby ubiegającej się o skierowanie do DPS.

Osoba ubiegająca się o skierowanie do DPS do wniosku dołącza:

• dowód osobisty,
• wymagane zaświadczenia wystawione przez lekarza kierującego do DPS (zgodnie z załącznikami) wraz z badaniami lekarskimi;
• decyzję właściwego organu w sprawie renty, emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego, emerytury pomostowej, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, uposażenia w stanie spoczynku, renty strukturalnej oraz renty socjalnej oraz pisemną zgodę na ponoszenie opłaty za pobyt w DPS, jak również na jej potrącanie przez właściwy organ ze świadczenia ,
• decyzję o przyznaniu zasiłku stałego oraz jej pisemną zgodę na ponoszenie opłaty za pobyt w domu;
• oświadczenia o wysokości dochodu osoby ubiegającej się, małżonka, zstępnych przed wstępnymi zobowiązanych do ponoszenia opłaty, oświadczenie o wysokości dochodu osoby małoletniej, w przypadku gdy opłatę będzie ponosić przedstawiciel ustawowy;
• zaświadczenie, o którym mowa w art. 22 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2012 r. poz. 400);
• orzeczenia komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia wydanego przed dniem 1 września 1997 r., orzeczenia lekarza orzecznika o niezdolności do pracy, niezdolności do samodzielnej egzystencji, orzeczenia komisji lekarskiej;
• orzeczenia o niepełnosprawności albo orzeczenia o stopniu niepełnosprawności;
• decyzji organów przyznających świadczenia pieniężne;
• oświadczenia o stanie majątkowym;

Jaki jest koszt pobytu  i kto go ponosi?

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca ustalanego przez prezydenta miasta.

Do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są obowiązani w kolejności:

• mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
• małżonek, zstępni (dzieci, wnuki ) przed wstępnymi ( rodzice, dziadkowie),
• gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

Mieszkaniec domu wnosi opłatę, której wysokość nie może przekraczać 70% jego dochodu. Natomiast gdy koszty są pokrywane przez małżonka lub członka rodziny mieszkańca , ich wysokość jest ustalana w umowie, którą zawierają te osoby z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej, w trybie art. 103 ust. 2 Ustawy o pomocy społecznej. Umowa taka zawierana zostaje gdy:

• posiadany dochód w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej,
• w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie,
• z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego.

Gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – w wysokości różnicy pomiędzy średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej, a opłatami wnoszonymi przez osoby wymienione powyżej, które są zobowiązane do ponoszenia odpłatności.

Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą także wnosić osoby niewymienione powyżej.

W przypadku gdy wymienione osoby nie wywiązują się z obowiązku wnoszenia opłat za pobyt w DPS opłaty te pokrywa zastępczo gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gmina ma prawo do dochodzenia zwrotu wydatków poniesionych na ten cel.

Zasada kolejności przyjęta w omawianym przepisie oznacza, że w sytuacji, gdy osoba umieszczona w domu pomocy społecznej nie jest w stanie ponosić kosztów pobytu w placówce, obowiązek wnoszenia opłat spoczywa na rodzinie w wymienionej powyżej kolejności.

Więcej informacji: www.ops.chorzow.pl.